Review of the Concert “Jeszcze Polska Muzyka” – Anna Woźniakowska
Polish journalist, radio presenter and music critic – Mrs. Anna Woźniakowska has written an article reviewing last night concert and the piece “Canticum Canticorum” was world premiered.
Muzyczne Ciekawostki; kompozytor ewokuje atmosferę rozedrgania
Kolejny koncert Orkiestry Akademii Beethovenowskiej w sali Filharmonii Krakowskiej i kolejne muzyczne ciekawostki. W środę w ramach cyklu “Jeszcze polska muzyka” usłyszeliśmy najpierw Finale molto presto g-moll Franciszka Lessla, jedyną pozostałość po twórczości symfonicznej tego kompozytora. Sądząc po Finale, twórczości oryginalnej, pisanej z rozmachem, polotem i znajomością rzeczy. Ten uczeń Haydna umiał znaleźć własną drogę w dziełach instrumentalnych.
Potem zabrzmiała Suita pamięci Piotra Czajkowskiego op. 13 Henryka Pachulskiego, kompozytora niemal zupełnie zapomnianego, zmarłego w 18921 roku. Nawiązujący do podobnych dzieł Czajkowskiego utwór chyba po raz pierwszy zabrzmiał w filharmonicznej sali. Wskazał na dobre rzemiosło kompozytorskie Pachulskiego, jego dużą inwencję melodyczną i uwrażliwienie na barwy poszczególnych instrumentów nadające Suicie specyficzny koloryt.
Po tych dwóch cymeliach z przeszłości usłyszeliśmy utwór nowy, powstały w ostatnim czasie – Canticum Canticorum na wielką orkiestrę symfoniczną i chór mieszany. Jego twórca, trzydziestosześcioletni irański kompozytor, pisarz i pedagog Mohammad Hadi Ayanbod kończy w Krakowie studia doktorskie pod okiem Krzysztofa Pendereckiego. Jemu właśnie zadedykował nowy utwór.Ta dedykacja wpłynęła niewątpliwie na wyraźnie słyszalne w muzyce Mohammada Hadi Ayanboda, szczególnie w partii chóralnej, odniesienia do języka muzycznego Krzysztofa Pendereckiego czasów awangardy. Canticum Canticorum nie jest jednak wtórne. Kompozytor w wysoce indywidualny sposób wykorzystuje zarówno instrumenty jak i głos ludzki, ewokuje atmosferę rozedrgania oddającą dobrze klimat starotestamentowego tekstu.
Ciekawostką tego muzycznego wieczoru była postać dyrygenta. Koncert prowadził Paweł Kapuła kończący studia dyrygenckie w klasie prof. Stanisława Krawczyńskiego w krakowskiej Akademii Muzycznej. To bardzo interesujący dyrygent, umiejący nawiązać dobry kontakt z zespołem, wyraźnie przekazujący mu swoją wizję artystyczną. To artysta wrażliwy i konsekwentny w swych poczynaniach, dobrze budujący architektonikę wykonywanych utworów. Finale Lessla miało pod jego batutą klasyczną przejrzystość i lekkość, Suita Pachulskiego była prawdziwie romantyczna. Canticum Canticorum w wykonaniu Orkiestry Akademii Beethovenowskiej i Chóru Katedry Wawelskiej (przygotowanie Andrzej Korzeniowski) poprowadzone przez Pawła Kapułę zaciekawiało, wciągało w bardzo bogaty, oryginalny świat dźwięku i emocji.
Ciekawie zabrzmiała też pod dyrekcją młodego kapelmistrza VII Symfonia A-dur Beethovena. Mimo słyszalnych usterek w waltorniach to wykonanie było popisem i orkiestry i dyrygenta.